Αποκατάσταση σπίλων

Λόγω της έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία το πρόσωπο, το κεφάλι και ο λαιμός είναι οι πιο συχνές εντοπίσεις των καρκινωμάτων του δέρματος. Μετά από μία αφαίρεση ενός καρκίνου του δέρματος, μπορεί να χρειαστεί επανορθωτική επέμβαση ώστε να αποκατασταθεί η φυσιολογική υφή και αναλογία του δέρματος, ιδιαίτερα σε αυτές τις αισθητικά «ευαίσθητες» περιοχές.

​

Το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα (Basal cell carcinoma) είναι ο πιο συχνός τύπος καρκίνου του δέρματος. Μεγαλώνει αργά και συνήθως δε δίνει μεταστάσεις. Παρόλα αυτά, αν δε θεραπευθεί, μπορεί να διηθήσει τους υποκείμενους ιστούς του δέρματος και τα κόκαλα.

​

Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (Squamous cell carcinoma) είναι ο δεύτερος πιο συχνός δερματικός καρκίνος. Μπορεί πιο εύκολα να δώσει μεταστάσεις στους κοντινούς λεμφαδένες και είναι επικίνδυνος για τη ζωή αν δεν θεραπευθεί.

Το μελάνωμα είναι πιο σπάνιος δερματικός καρκίνος, ο οποίος όμως είναι πολύ επιθετικός, καθώς εύκολα μπορεί να δώσει μεταστάσεις αν δε θεραπευθεί και να γίνει επικίνδυνος για τη ζωή. Μια ξαφνική ή σταδιακή αλλαγή σε μια προϋπάρχουσα ελιά μπορεί να είναι το έναυσμα για να επισκεφθείτε το γιατρό σας, ώστε να αποκλείσει την ύπαρξη μελανώματος. Ο κανόνας ΑΒΓΔ μπορεί να σας βοηθήσει να θυμάστε τι πρέπει να προσέχουμε μια ελιά:

Α. ασσυμετρία     Β. όρια     Γ. χρώμα     Δ. διάμετρο

​

Οι καρκίνοι δέρματος διαγιγνώσκονται είτε κλινικά είτε στέλνοντας ένα μικρό κομμάτι τους για βιοψία στο παθολοανατομικό εργαστήριο. Μόλις επιβεβαιωθεί η διάγνωση, τότε ο καρκίνος πρέπει να αφαιρείται χειρουργικά. Ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου καμιά φορά μπορεί να χρειαστεί και επιπλέον επέμβαση στους λεμφαδένες της περιοχής. Εάν ο καρκίνος είναι ακόμα μικρός σε μέγεθος τότε μπορεί να αφαιρεθεί με τοπική αναισθησία στο ιατρείο. Σε περίπτωση όμως που έχει μεγαλώσει σε μέγεθος και το έλλειμμα είναι αρκετά μεγάλο ώστε να χρειάζεται δερματικό μόσχευμα ή χρήση γειτονικών τμημάτων δέρματος (τοπικοί κρημνοί), τότε η επέμβαση γίνεται στο νοσοκομείο με τοπική αναισθησία ή μέθη.